bluten
blu·ten
<blutest, blutete, hat geblutet> bluten VERB (ohne OBJ) jmd./etwas blutet Blut verlieren Die Wunde blutet stark., Der Patient blutete aus einer Wunde am Oberschenkel.PONS Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache, © PONS GmbH, Stuttgart, Germany 2015.
blu•ten
; blutete, hat geblutet; [Vi] Blut (aus einer Wunde) verlieren: Der Verletzte blutete aus dem Mund; Meine Nase blutet; eine heftig blutende Wunde|| ID schwer bluten müssen gespr; viel Geld für etwas bezahlen müssen
|| hierzu Blu•tung die
TheFreeDictionary.com Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache. © 2009 Farlex, Inc. and partners.
bluten
(ˈbluːtən)verb intransitiv
1. Medizin Blut verlieren Der Verletzte blutete aus der Nase.
2. umgangssprachlich viel Geld bezahlen müssen
Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.
bluten
Partizip Perfekt: geblutet
Gerundium: blutend
Indikativ Präsens |
---|
ich blute |
du blutest |
er/sie/es blutet |
wir bluten |
ihr blutet |
sie/Sie bluten |
Collins German Verb Tables © HarperCollins Publishers 2011
Übersetzungen
bluten
bleed, to bleed bledbluten
sanguinarebluten
bloedenbluten
sangrarbluten
kanamakbluten
blødebluten
sangrarbluten
saignerbluten
يَنْزِفُbluten
krvácetbluten
αιμορραγώbluten
vuotaa vertabluten
krvaritibluten
出血するbluten
출혈하다bluten
bløbluten
krwawićbluten
кровоточитьbluten
blödabluten
เลือดออกbluten
chảy máubluten
出血bluten
Кървенеbluten
出血bluten
דימוםblu|ten
Collins German Dictionary – Complete and Unabridged 7th Edition 2005. © William Collins Sons & Co. Ltd. 1980 © HarperCollins Publishers 1991, 1997, 1999, 2004, 2005, 2007
akute gastrointestinale Blutung <AGIB> | → | acute gastrointestinal haemorrhage <AGIH> [Br.] |
akute gastrointestinale Blutung <AGIB> | → | acute gastrointestinal hemorrhage <AGIH> [Am.] |
gastrointestinale Blutung <GIB> | → | gastrointestinal haemorrhage <GIH> [Br.] |