Wut
rage, wrath, fury, temper, angriness, furiousness, irateness, rabidness, anger, dander, ireWut
vztek, zběsilost, zuřivost, prudká povahaWut
raevWut
düh, őrjöngésWut
raseri, temperamentWut
kiukku, raivoWut
ćud, gnjevWut
かんしゃく, 激怒Wut
분노, 화Wut
humör, ilskaWut
ความเดือดดาล, อารมณ์โกรธWut
cơn giận, cơn thịnh nộWut
ГнявWut
憤怒Wut
f <->,
no pl (= Zorn, Raserei) →
rage, fury; (
fig: der Elemente) →
fury;
vor Wut heulen →
to yell with rage;
(auf jdn/etw) eine Wut haben →
to be furious (with sb/sth), to be mad (at sb/sth);
eine Wut im Bauch haben (inf) →
to be seething, to be hopping mad (inf);
eine Wut haben/kriegen or bekommen →
to be in/get into a rage;
in Wut geraten, von der Wut gepackt werden →
to fly into a rage;
jdn in Wut bringen or versetzen →
to infuriate sb ? schäumen VI,
kochen VI a Collins German Dictionary – Complete and Unabridged 7th Edition 2005. © William Collins Sons & Co. Ltd. 1980 © HarperCollins Publishers 1991, 1997, 1999, 2004, 2005, 2007
| seine Wut / Verachtung jdm./etw. gegenüber ausdrücken | → | to put / stick two fingers up at sb./sth. [Br.] |
| vor Wut (fast) platzen [ugs.] | → | to burst a vein (with anger) [coll.] [fig.] |
| einen schrecklichen Wutanfall bekommen | → | to fly into a towering rage [fig.] |