härten
hạ̈r·ten
härtenI. VERB (mit OBJ) jmd. härtet etwas bewirken, dass etwas hart wird den Stahl härten
II. VERB (ohne OBJ) etwas härtet Der Beton/der Kleber härtet über Nacht.
III. VERB (mit SICH) jmd. härtet sich selten Er härtete sich durch Sport.
PONS Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache, © PONS GmbH, Stuttgart, Germany 2015.
hạ̈r•ten
; härtete, hat gehärtet; [Vt] etwas härten eine Substanz hart (1) od. härter machen <Stahl härten>|| K-: Härteverfahren
TheFreeDictionary.com Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache. © 2009 Farlex, Inc. and partners.
Übersetzungen
Härten
hardening, temper, hardnesses, severities, to cure, to harden, to indurate, harden, toughen oneself up, setHärten
katılık, sertleştirmek, sertlikHärten
indurire, temprare, indurirsi, irrobustirsi, fortificareCollins German Dictionary – Complete and Unabridged 7th Edition 2005. © William Collins Sons & Co. Ltd. 1980 © HarperCollins Publishers 1991, 1997, 1999, 2004, 2005, 2007
ernstliche Härten mit sich bringen | → | to cause serious hardship |
oberflächlich härten | → | to surface-harden |