auftun
فتحauftun
开放auftun
開放auftun
Öppnaauftun
เปิดauf+tun
sep irreg vt (
inf:
= ausfindig machen) →
to find (= öffnen) Tür, Tor →
to open;
er hat den Mund nicht aufgetan →
he didn’t open his mouth (
dial:
= aufsetzen) →
to put on vr (= sich ergeben) (Kluft) →
to open up;
(Differenz, Möglichkeiten, Probleme, Widersprüche) →
to arise vi (= öffnen) jdm auftun →
to open the door to sb Collins German Dictionary – Complete and Unabridged 7th Edition 2005. © William Collins Sons & Co. Ltd. 1980 © HarperCollins Publishers 1991, 1997, 1999, 2004, 2005, 2007
| sich etw. auftun | → | to help oneself to sth. [food] |
| jdm. etw. auftun | → | to help sb. to sth. [food] |
| sich auftun [fig.] | → | to gape |